karą za niewiarę będzie lęk 

Taka jesteś dzielna, mi mówią. A ja kośćmi wyję, smarki mi lecą i beczę na całego. Na zewnątrz twarz grzeczna, włosy uczesane. I flaki się przewracają, bulgoczą jak we wrzącym garnku. Litości.

  Niektórych słów nie mógłbym wypowiedzieć, nie rozpadając się przy tym na kawałki.

awesome!

Dotąd wszystkie ambicje i marzenia na temat mężczyzn miałam tylko w sferze domysłów. Teraz jesteś Ty. Protekcjonalnie paradoksyjny. Mam Cię i nie mam.

To niedorzeczne, ale tak jest. Kocham każdą najmniejszą w Tobie rzecz. Podziwiam i szanuję. To wszystko przepełnia mnie niekontrolowanym smutkiem i goryczą. Jesteś, ale wiem, że Cie nie będzie.

Nie złamane serce boli najbardziej. Najbardziej boli takie, które nigdy nie było złamane. Serce czyste i gotowe, lecz wciąż puste.

Nie rozmawiali dziś zbyt wiele. Wróciła do domu załamana, nawet nie tym, że On jej nie zauważa ale, że to kolejny raz i że może już nigdy nikt jej nie zauważy. Rozpłakała się, płakała tak mocno, że myślała, że serce pęknie jej na pół. Chciała je wyrwać, jednak to nie takie proste. Tusz rozmazał się po całej twarzy. Resztki miała nawet na szyi. Włączyła film, obejrzała połowę. I wtedy do niej dotarło. Tu chodzi o Nią. Nie o Niego. Nie o te Jego duże męskie dłonie, o seksownie siwiejące skronie, nawet nie o Jego niebiesko-zielone oczy. Chodzi o Jej wartość. Wybiła 22. Wstała, ubrała się i poszła biegać. Wysiłek fizyczny rekompensował jej ból wewnętrzny. Siedząc nocą w parku, patrząc na kolorową fontannę, zrozumiała, że chodzi o Nią. Oby o tym nigdy nie zapomniała. 

Dziadek powiedział mi kiedyś, że kiedy pokłóci się z babcią i ta przestaje się do niego odzywać, on dokręca mocno wszystkie słoiki w domu żeby w końcu musiała z nim porozmawiać. I takiej miłości chce.

Ćwicz wiarę w siebie - ona rośnie jak muskuł.

Każdy z nas głupieje, kiedy przychodzi kochać.